نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (25)
نامه اداری (3) . شکل های مؤدبانه
عناوین نا مه در برخی از مشاغل
جهت رعایت احترام به یک مقام عالیرتبه ی روحانی می توان از عنوان « حضرت » استفاده کرد ؛ مثل :
حضرت آیت الله آ قا شیخ محمد صدوقی
برای مقامات لشگری همیشه عناوین خاصٌ آنان چون جناب و سرکار، بدون عناوینی فرعی چون آقا ، حاج ، کربلائی و ... بکار می رود :
جناب سروان
سرکار سرهنگ
تیمسار
سردار
اگر دریافت کننده نامه دارای عنوانی است که فارغ از آن مسؤولیت و عنوان نامه را دریافت می دارد می توان تنها نوشت :
آقای شهردار تهران
آقای رئیس دانشگاه شهید بهشتی
حال آنکه اگر محتوای نامه در ارتباط دقیق با مسؤولیت اداری آنان باشد باید نوشته شود :
شهردار محترم تهران ، آقای
ریاست محترم دانشگاه شهید بهشتی ، آقای ...
که این صورت دوٌم البته و درهر حال مؤدبانه تر بنظر می رسد .
در مواردی که نام ،عنوان و آدرس گیرنده را جداگانه در سرلوحه نامه آورده اند دیگر نیازی به تکرار آنها نیست و نامه مثلا" اینگونه آغاز می شود :
آقای عزیز
و مسلما" اگر نامه خطاب به یک گروه یا دسته ، مثلا" یک شورا یا یک هیئت مدیره باشد اینگونه نوشته می شود :
آقایان عزیز *
در مورد بانوان ،عناوین سرکار ، خانم ، خواهر و ... بکار می رود .
-
* هنجارهائی که ما در اینجا به کار میبریم ممکن است با سنن نامه نویسی اداری متداول در ایران صد در صد تطبیق نکنند یا به مذاق بعضی خوش نیایند ؛ امٌا هنجارهائی جهانی هستند و مورد تصویب مراجع اصلی علوم اداری در جهان واقع شده اند .
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (24)
نامه اداری (2) . شکل های مؤدبانه
عناوین افراد مخاطب
اصولا" عنوان مخاطب ( گیرنده ی نامه ) باید مؤدبانه باشد .
به جای آنکه بنویسیم :
محمد معین معراجی
می نویسیم :
آقای محمد معین معراجی ؛
یا
خانم ....
یا
دوشیزه ....
البته این در صورتی است که هیچگونه رابطه عاطفی میان نویسنده نامه و دریافت کننده آن وجود نداشته باشد ؛ والٌا می توانستیم بنویسیم :
دوست عزیز ، آقای محمد معین معراجی
یا :
سرور گرامی ، آقای محمد معین معراجی
امٌا هیچگاه در یک نامه اداری نباید نوشت :
دوست عزیزم ؛ آقای محمد معین معراجی
سرور عزیزم ؛آقای محمد معین معراجی
امروزه ، و پس از انقلاب 1357 ، سعی می شود بیشتر از عنوان « برادر » به جای عنوانِ « آقا » و از عنوان « خواهر » به جای عنوان « خانم » استفاده شود . مثلا" می نویسند :
برادر ، محمد معین معراجی
یا
برادرگرامی ، محمد معین معراجی
ممکن است نوشت : برادر گرامی آقای محمد معین معراجی ؛ امٌا چنین قاعده ای در هنجار مکاتبات اداری جهانی نیست و آن را غلطمی شمارند . قاعدتا می بایست از کاربرد عناوین متعدد و مکرر اجتناب شود ؛ امٌا روحیه تعلق و تملقی که از زمان قاجاریان باقی مانده است سبب می شود برخی بنویسند :
برادر ارجمند و گرامی جناب آقای محمد معین معراجی
( جناب ، همان معنی آقا را می دهد و در اینجا تکراری است ) .
عنوان « برادر » حتی در خطاب به مقامات عالیرتبه کشوری ،نظیر وزراء ، سفراء و نمایندگاه مجلس نیز بکار می رود . با این وجود و پس از فروکش کردن شور انقلاب هنوز هم متداول است که برای این گروه از مقامات عالیرتبه ، وامثال ایشان ، از عنوان « جناب » استفاده کنند . کاربرد عنوان مرکب « جناب آقای ...» که توسط بسیاری از کارشناسان ادبیات فارسی غلط شناخته شده است ؛ به عنوان یک « غلط مصطلح » دارای ایرادی اساسی نمی نماید .
و امٌا عناوین خاص ٌ روحانیان ... ( ادامه دارد )
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (23)
نامه اداری (1) . اشکال مؤدبانه
نامه اداری چون نامه های خانوادگی یا دوستانه که از احساسات بر میخیزند نیست ؛ بلکه در واقع امر نامه هائی است که از یک مرکز یا مرجع اداری دریافت می کنیم ؛ یا به آن ارسال می داریم .در این مکاتبه غالبا" با موضوعات و مسائل متعددی مواجه می شویم که می توان اهمٌ آنها را تحت سه عنوان کلٌی مورد بررسی قرار داد :
اَشکال مؤدبانه
اجزاء اصلی
قالب ارائه
اشکال مؤدبانه
این اشکال یا فرمولها معمولا" مشتمل اند بر :
- عناوین افراد مخاطب
- احترامات مقدمه
- احترامات ضمن متن
- احترامات خاتمه نامه
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (22)
اعلان
اعلان به معنی آگاهی دادن به عموم یا گروهی از مردم است و منظور آن این است کهخواننده آن را به سمت و سوئی که نویسنده می خواهد سوق دهد ؛ و وی را به همفکری و همعقیدتی با نویسنده کشانیده چه بسا به واکنشی مثبت نسبت به وی و حتی همکاری وادار سازد . به عبارت دیگر اعلان وسیله ای برای تبلیغات است . بنابر این ابدا" معلوم نیست که خواننده اعلان از قبل با مضمون یامضامین اعلان موافق بوده باشد .
از این رو محتویات یک اعلان از موضوعات و مطالب شناخته شده شروع می شود و آنگاه با تجزیه و تحلیل لازم خواننده را به آنچه که مورد نظر نویسنده است می رساند . به تعبیری دیگر نویسنده ی اعلان برای خوانندگانش پس از مقدمه چینی و تجزیه و تحلیل یک یا چند مسئله توضیح می دهد که چرا فلانگونه فکر می کند و از آنان توقع همفکری و همگامی دارد ؛ و هرچه مهرت وی در این راه بیشتر باشد احتمال اقناع خواننده و همراهی وی بیشتر می شود .
طبیعتا" در نگارش چنین سندی می بایست از لغزش هائی متعدد جلوگیری شود که از آنجمله اند :
- باقی ماندن در کلٌی گوئی ها و توضیح واضحات به نحوی که خواننده با خود بگوید این ها را که خود می دانستم . منظور اصلی چیست ؟
- بکار بردن عبارات کلیشه ای و شعاری که اکثرا" مردم از آنها خسته ، دلزده و گاه متنفر شده اند .
- به کار بردن کلمات و عبارات غیر قابل فهم یا حتی پیچیده برای عموم به ویژه گروه هدف اعلان .
- نگاشتن متنی طولانی .
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (21)
مطالعه ای تطبیقی - هشداری در باره اسناد اداری :
نویسنده: مشخصات : اجتناب شود از :
صورتجلسه : کارمند کامل . به ترتیب زمانی مبادرت کردن به طبقه بندی . اظهار نظر کردن
گزارش کار کارمند عینی حذف عناصری چون شخصا" با نظرات همکاران موافق نیستم . اظهار نظر شخصی
بررسی کارشناس متخصص عینی ، بیطرف ، کامل از قلم انداختن برخی از اطلاعات که خودمان از آنها مطلعیم ؛ مقیٌد بودن به ا اصطلاحات و زبان تخصصی
گزارش موضوعی کارشناس مسؤول موضعگیری با تکیه بر استدلال فرار از مسؤولیت . واگذار کردن نتیجه گیری به خواننده ی گزارش
یادداشت مدیر ( مسؤول ) وضوح و صراحت فراموش کردن اینکه خود را به جای مامور انجام کار فرض کنیم
سندی که جزو این اسناد بشمار نمی آید و معمولا" درد سر هائی برای نویسنده خود فراهم می کند « اعلان » نام دارد .
یادداشت
یادداشت به این جهت تنظیم می شود که عملی انجام بگیرد . چنین نوشته ای اصولا" یا حاکی از یک دستور است یا حاکی از اعلام یا استعلام تصمیماتی که نهایتا" به یک عمل منجر می شوند .
این سند توسط شخصی نوشته می شود که قدرت انتخاب و تصمیم در مورد گزینش راه حل یا یکی از راه حل هائی که شرحشان در چهار سند پیشگفته آمده است ، داشته باشد .
یادداشت باید به نحوی سریع و روشن باشد که به خواننده ، یعنی کسی که دستور یا تصمیم به وی ابلاغ می شود ، امکان هیچگونه اشتباهی در فهم مطلب و بنابر این اجرای خواسته ی نویسنده یادداشت ندهد .
یادداشتی که به منظور اطلاع دادن یا اطلاع گرفتن نوشته می شود نیز نباید امکان هیچگونه اشتباه در درک مطلب ، و بنابر این عمل اشتباه ، را به مخاطب آن بدهد .
یادداشتی که نه به منظور انجام یک عمل ، بلکه فقط برای اطلاع دادن یا اطلاع گرفتن نوشته می شودباید دارای وضوح و صراحت کافی باشد ؛ یعنی در واقع آن هم میبایست چون یادداشت تقاضای یک عمل ، صریحا" قابل فهم بوده باشد و سبب هیچگونه اشتباهی نشود .
وحدت موضوع
بارها دیده شده است که چند دستور ، درخواست و تصمیم در یک یادداشت گنجانیده شده اند . از نظر ظاهر و در بدو امر چنین وضعی فاقد اشکال است . امٌا در عمل کردن به آن موضوعات مشاهده می شود که بهتر است هر یادداشت حاوی یک موضوع باشد تا اختلاط و تشتتی در عمل کردن به آن ، یا فراموشی برخی پس از عمل به برخی دیگر ، به وجود نیاید . به علاوه ، اگر هرموضوعی در یادداشتی جداگانه و مستقل بیاید طبقه بندی امور و بایگانی کردن اسناد آنها را بسیار آسان تر و منطقی تر می سازد .
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (19)
گزارش بررسی (3) ، اجتناب از خطاها
آنکه بررسی را انجام می دهد باید سعی کند که از دو خطای مهم بر حذر باشد :
- بکار بردن اصطلاحاتی فنٌی که بنا به تخصصش برای وی اصطلاحاتی شناخته شده و کاملا" معمولی است ؛ امٌا نزد اکثرخوانندگان گزارش ، که همه متخصص در اینگونه امور نیستند ، لابد نا آشنا و بنابر این نا مفهوم و نا مانوس است . در چنین وضعی ضروری است که اگر چه لازم است که یک یا چند اصطلاح فنٌی را در گزارش بررسی خود بکار ببرد امٌا بلافاصله پس از کاربرد ، به تعریف و توضیح مفهوم آنها بپردازد ؛ و اگر تعداد اینگونه اصطلاحات زیاد است فهرستی شماره گذاری شده از آنها تهیه دیده مفاهیم آنها را در اصطلاحنامه ی پیوست گزارش ، در انتهای گزارش ، بیاورد ؛ و به این ترتیب بهتر است هربار که یک اصطلاح فنٌی نا آشنا برای عموم را بکار میبرد به شماره آن در اصطلاحنامه نیز اشاره کند .
- در گزارشی که می نویسد تصور نکند موضوعاتی که برای شخص وی شناخته شده و واضح اند برای همگان شناخته شده و واضح می باشند و بنابر این توضیح آنان را لازم نپندارد . ابدا" معلوم نیست آنچه برای وی ، به لحاظ تخصص و تجربیات قبلی و آشنائی با موضوع ، بدیهی است برای دیگران هم واضح باشد و چنین صورتی داشته باشد . بنابر این ضمن نگارش گزارش بررسی در هرموضوع و هرمورد باید از خود بپرسد آیا همه ی خوانندگان گزارش از این موضوع خبردارند و برایشان واضح است ؟ یا باید توضیح داده شود که چنین توضیحاتی نیز همه در بخش توضیحات گزارش ذکر می شوند .
نگاهی به آئین نگارش و فنٌ گزارش نویسی اداری (18) :
گزارش بررسی (2)
بررسی تنها به شرح و تفصیل های فنٌی ختم نمی شود ؛ بلکه ممکن است در چهارچوب علوم انسانی و روشهای تحقیق در علوم انسانی و اجتماعی ( متدولوژی ) واقع شود ؛ نظیر بررسی های جامعه شناسان در باره « آهنگ جدید کار » در این کارخانه یا آن کارگاه .
لزوم رعایت اصل بیطرفی
بررسی باید بیطرف و حتی الامکان به صورتی عینی باشد ؛ و سعی کند تا هیچ موضوعی را در ابهام باقی نگذارد تا گزارشگر بررسی به تمام مسائل و موضوعاتی که باید گزارش کند دسترسی کافی داشته باشد .
مهمتر از همه شاید اجتناب بررسی کننده از دو خطای متداول امٌا مخاطره آمیز است .
( ادامه دارد )
گزارش بررسی ، اجتناب از خطاها